Chronische peesontsteking door overbelasting: “tendinopathie”

Door chronische overbelasting van peesweefsel, ook wel tendinose, tendinitis en tendinopathie genoemd, lopen de vezels van de pees niet meer mooi rechtlijnig, maar in een wirwar door elkaar. Bovendien is er een afzetting van chronisch ontstekingsmateriaal tussen de vezels, waardoor ze verder uit elkaar gaan liggen. Bij langdurige overbelasting kan er ook kalkafzetting optreden tussen de vezels. Door deze ombouw kan de pees zijn functie minder goed uitoefenen en wordt ze zeer gevoelig voor aanraking en belasting.

Meest voorkomende peesproblemen

• Schouderpijn (meestal met verkalkingen in de pees)

• Tenniselleboog – golfelleboog

• Slijmbeursontseking van de heup

• Liespijn (frequent bij voetballers)

• Pijn aan de zitknobbel (aanhechting hamstrings)

• Kniepees (frequent bij springsporten)

• Achillespees

• Hielspoor

Lees ook: Tenniselleboog: 'Alert zijn voor eerste symptomen kan chronische ontsteking voorkomen'

Moeilijke genezing door beperkte doorbloeding

Een pees is van nature weinig doorbloed waardoor ze moeilijk kan herstellen van deze overbelasting en weefselombouw. Een goede doorbloeding zorgt immers voor de aanvoer van genezende cellen en de afvoer van overbodig ontstekingsmateriaal.

Hoe kan ik een peesprobleem behandelen?

Eerste maatregelen bij een beginnend peesprobleem

• Laat de pees rusten: zo krijgt het lichaam de kans om de pees te herstellen door extra bloedtoevoer.

• Evalueer de bewegingen die je frequent maakt met de pees: is er een mogelijkheid om iets aan te passen waardoor de pees minder onder stress komt te staan? Dit kan heel breed zijn en vergt soms wat uitproberen.

• Stretch de spier waar de pees aan vastzit: door de spier langer te maken, trekt deze minder hard op de pees die aan het bot vastzit en krijgt het lichaam meer de kans om de pees te herstellen.

• Ijs of warmte kunnen de pijn verlichten, maar zullen het herstelproces niet bevorderen of tegenwerken. Je moet het dus enkel doen als dit goed voelt, maar niet om te genezen of te voorkomen. Ijs is wel nuttig om toe te passen na een zware inspanning om zo het ontstekingsproces te beperken.

• Pijnstillers hebben geen effect op het herstelproces bij chronische peesproblemen, maar gaan enkel de pijn verminderen. Het is dus niet slim om deze in te nemen om toch te kunnen doorwerken of sporten, zo maak je de blessure alleen maar erger zonder dat je het voelt.

• Ontstekingsremmers zijn nuttig bij een plotse overbelasting na een zware inspanning, een beetje vergelijkbaar met ijs. Ze zijn echter niet nuttig om op langere termijn te nemen.

Behandelingen bij een hardnekkig peesprobleem

• De regels van bij een beginnende tenniselleboog gelden hier uiteraard ook, maar helaas zal een chronische blessure nog zelden vanzelf genezen. Er zullen periodes zijn waar de pijn minder is, maar na wat zwaardere belasting zal de pijn meestal snel weer erg storend worden.

• Kinesitherapie is nuttig om de spier manueel te behandelen. Hierdoor zal de verkramping verminderen, waardoor ook de trekkracht op de aanhechting vermindert. Dit is hetzelfde principe als stretching. Daarnaast kan de kinesitherapeut ook bepaalde oefeningen aanleren die je thuis kan doen om de pees sterker te maken en de doorbloeding te verbeteren, waardoor het peesweefel kan herstellen (excentrische peestrainining).

• Cortisone laten inspuiten is nuttig wanneer de pijn heel hevig is door een acute ontsteking bovenop het chronische probleem. Cortisone is een heel krachtige ontstekingsremmer waardoor de pijn snel mindert en de ontsteking verdwijnt. De cortisone doet echter niets aan het chronische peesprobleem (link zoals hierboven) en mag maximaal 3 keer ingespoten worden, aangezien het bij frequenter toedienen de pees nog verder kan verzwakken. Dat maakt het probleem dus erger op lange termijn.

• Vroeger werd geregeld een gips aangelegd om de pees te laten rusten. Tegenwoordig wordt dat nog heel zelden gedaan, omdat het de spieren rondom verzwakt en die nadien extra opgetraind moeten worden aan de hand van kinesitherapie. Bovendien doet het niets aan het herstelproces zelf, waardoor de klachten enkele weken na het uitdoen van de gips opnieuw opkomen.

• De laatste jaren is de standaard behandeling voor een chronisch peesprobleem echogeleide shockwave therapie (ESWT) in combinatie met de excentrische peestraining (zoals aangeleerd bij de kinesitherapeut). Met ESWT wordt het peesweefsel geprikkeld met hoogenergetische geluidsgolven om zo de doorbloeding (die er van nature dus maar heel beperkt is in een pees) te verbeteren en het herstelproces van het lichaam op gang te brengen. Het is heel belangrijk dat de juiste soort geluidsgolven gebruikt wordt en dat de te behandelen plaats door een arts bepaald wordt met echografie.

• Indien alle bovenstaande behandelingen onvoldoende effect hebben, wordt soms overgegaan tot een operatie.

Lees ook: Wat is shockwavetherapie?

Auteur: Dr. Rens Busschots, Fysische Geneeskunde Shockwavetherapie en EMG
www.fysischegeneeskunde.be
www.shockwavelimburg.be
bron: Dr. Rens Busschots